Typische acties in Laos

Sabai dee allemaal!

Na de vorige keer is er weer een hoop gebeurd, dus ga proberen het verhaal niet al te lang te maken. We hebben de dag na de vorige blog een reis van zon 20 uur gemaakt om in Laos te komen. Deze reis liep redelijk zoals gepland, dus we kwamen maar een klein beetje later dan gepland aan in Luang Prabang, Laos. Gezien we nu op een degelijke tijd aankwamen (8 uur) was dat misschien ook maar beter. We hebben meteen een hotel gevonden, wat echt een supernfijn hotel was. Eigenlijk hebben we omdat we zo kapot waren van de reis verder niet zo heel veel gedaan. We hebben vooral bijgeslapen want we waren zo gesloopt van de reis.

Omdat we gehoord hadden dat de natuur in Laos fantastisch was, hebben we s avonds een tour geboekt voor de volgende dag. We zouden naar nabijgelegen watervallen gaan, en daarna terug naar Luang Prabang Kajakken. Als je Sebas en mij goed kent, dan kan je nu al voorspellen dat er iets mis is gegaan aan dit verhaal. Laat ik eens beginnen. We zijn vroeg uit de veren gegaan om netjes op tijd bij de dropping point te zijn. Daar werden we netjes op tijd opgehaald om met de mini bus naar een boot te gaan die ons naar de watervallen heeft gevaren. De watervallen waren gaaf, niet hoog, maar breed en je kon door een groot deel lopen. Ook was er een bassin waar je kon zwemmen. Ook waren er olifanten. Op de olifanten kon je rijden en je kon met ze badderen, maar dat doen wij liever niet. Wel was het leuk om naar de olifanten te kijken, want met het badderen leken ze wel plezier te hebben. Toen we weg liepen kwamen we langs het verblijf van de olifanten. Een olifant (was de enige die niet vast zat) kwam naar ons toe lopen, en begon met haar slurf te gebaren dat ze wel wat te eten lustte. Gezien we geen bedelende olifant kunnen weerstaan, hebben we banaantjes gekocht en gevoerd aan de olifant. Dat was zo leuk! Het kon haar niet snel genoeg gaan dus de bananen werden nog net niet uit onze handen gegrist.
Vervolgens zijn we met de boot terug gegaan naar het startpunt waar onze kajakken al klaar lage n. Sebas en ik deelde een boot. Het ging zeer lange tijd goed, we overleefden mini watervalletjes en de stroomversnellingen gingen ook prima. We hadden wel door dat hoe hard we ook peddelden, we altijd de langzaamste waren. Op gegeven moment kwam er weer een mini waterval, en gezien mijn hint van eerder kan je al raden, we kieperden om! We probeerden er weer in te komen, maar we kregen de boot niet eens omgedraaid. Gelukkig kwam onze gids om ons te redden. Hij en Sebas hebben mij weer de kajak in geduwd en getrokken en ik zat, maar zodra Sebas zat! kieperden we alweer om. De tweede keer te water! Met veel pijn en moeite zat ik weer in de kajak, Sebas gaat zitten en de derde keer te water was een feit! Op dat moment begon het een beetje ongeloofwaardig te worden en onze gids gaf aan dat we naar de kant gingen. Daar heeft hij liters en liters met water uit de kajak laten gaan. We merkten echt een verschil toen we weer verder gingen. Nog geen honderd meter laten zegt Sebas tegen mij dat de achterkant begint te zinken. We voelen hoe de kajak steeds instabieler wordt en we roepen snel de gids dat er iets mis is met de kajak. We proberen nog aan de kant te komen, maar het was al te laat. We lagen voor de vierde keer in het water. We zijn naar de kant gezwommen en Sebas merkte toen dat er een groot gat zat aan de onderkant van de kajak. We hebben ongeveer drie kwartier in de "kou" staan wachten tot de nieuwe kajak er was. Inmiddels waren we best koud!! De nieuwe kajak was echt een stuk beter en we gingen ook een stuk vlotter. Het begon inmiddels te regenen, dus het zat allemaal lekker mee ;-). Nu zou je denken, dat was het wel. Welnee, we zijn ook nog een keer in een rotspartij blijven hangen waar we echt rotsvast ( :-) ) zaten. Ook hier heeft de gids ons gered. Klets en kletsnat zijn we uiteindelijk (na 3.5 uur kajakken en 45 minuten wachten) naar het hotel gebracht waar we, met pijn in ons hele lichaam, niet veel meer hebben gedaan dan lang en heet douchen en liggen. Ik wil nog wel even vermelden dat we gedurende de hele tijd, ondanks de kou en dat we door en door nat waren, wel ontzettend gelachen hebben.

Verder hebben we niet veel in Luang Prabang gedaan, Sebas heeft een fikse verkoudheid opgelopen,waardoor hij niet veel energie had. Ik had gewoon ontzettend veel spierpijn, dus ik vond het niet erg. Eergisteren zijn we doorgereisd naar Vang Vieng. Een helse rit, waarbij onze chauffeur reed als een malloot. Zowel Sebas als ik waren kotsmisselijk en als extraatje reed hij een hond dood.

Gisteren hebben we een scooter gehuurd en de rondgescheurd door de omgeving. Sebas reed en ik zat achterop. Ik had nog nooit scooter gereden dus heb het ook een stukje geprobeerd. Ik ben erachter gekomen dat ik het niet kan, en kan dit bewijzen met twee blauwe knieën. We wilden graag tuben, gezien Vang Vieng daar bekend om staat, maar het weer zit niet erg mee. We gaan daarom vandaag door naar Vientane.

Sorry als hij een beetje te lang is, maar we wilden jullie ons geniale verhaal niet onthouden. Tot de volgende keer!