Voor- en tegenspoed
Door: Priscilla
Blijf op de hoogte en volg Priscilla
26 Oktober 2013 | India, Fort Kochi
De vorige blog waren wij, zoals jullie misschien nog weten, in volledige ontspanning. In de tussentijd is er alleen wel een hoop gebeurd, wat voor vooral een van ons iets minder ontspannend was.
Nadat we de 22e de hele dag ontspannen hadden, hebben wij in de avond de trein gepakt. We vertrokken rond 9 om rond 12 de volgende dag in Cochin (Kerala aan te komen). Ergens gedurende ochtend toen ik wakker werd vertelde Sebas me dat hij de hele nacht koorts had gehad en zich totaal niet lekker voelde. Echt rot! Hij heeft zich echter zo goed vermand dat we nog wel een treinkaartje naar Salem (nabij JET) hebben kunnen regelen. Bij het hotel aangekomen is hij meteen in bed gedoken en daar is hij drie dagen met hoogstens uitzonderingen van een uurtje niet uitgekomen. We twijfelen een beetje tussen een zonnesteek en voedselvergiftiging, maar al te best was het niet. Gelukkig is hij inmiddels zodanig hersteld dat hij niet meer de hele dag op bed hoeft te liggen en hij heeft inmiddels al wat anders op dan toast.
Mijn bezigheden gedurende de dag waren door de ziekte van Sebas voornamelijk een beetje de stad verkennen, Sebas verzorgen en spelletjes spelen. Ik wilde heel graag vrijdag gen excursie alleen doen, omdat ik er even tussen uit wilde, maar ze wilden geen excursie regelen voor 1 persoon alleen. Dus ik heb vrijdag nog een dagje rustig aan gedaan. Ik heb die dag me even heerlijk laten verwennen bij een beauty parlor, wat al een uitje op zich was.
Vandaag hebben wij afgesproken met Antowin. Hij kom van zon 150 km van cochin en hij is ons aan het rondleiden hier. Vandaag hebben we een home boat gehuurd om de backwaters van kerala te bekijken. Wat een pracht en praal, echt prachtige natuur. Op die boot hebben we, of eigenlijk vooral ik, onbeschaamd geschranst, want het eten was echt geweldig lekker!! Daarna heeft Antowin ons meegenomen naar de vissersboot van zn broer, die op het droge lag voor reparaties. Daar hebben we tussen allemaal niet Engels sprekende vissers heerlijk vis gegeten, al waren de garnalen voor ons twintig keer te pittig. We denken dat we wel echt unieks hebben meegemaakt ermee, en we zullen dit nooit meer vergeten. Die mensen hebben het lang niet ruim, maar we moesten echt super veel eten en meer dan een bedankje wilden ze echt niet. Wat kunnen we daar eigenlijk toch veel van leren in Nederland!
Morgen gaan we nog een dagje op stap met Antowin, verder cochin bekijken. Daarnaast moeten we uitchecken morgen, want morgenavond beginnen we onze, nog deels onbekende, reis naar Nainar Palayam om daar het gedoneerde geld te gaan uitgeven bij het tehuis voor gehandicapte kinderen. Ook hopen we er ook te helpen en te spelen met de kinderen. Ik heb er nu al zin in!
Gezien we daar geen wifi hebben, zijn we voorlopig ff offline. Ik gok tot in november!
Namaste!!
Nadat we de 22e de hele dag ontspannen hadden, hebben wij in de avond de trein gepakt. We vertrokken rond 9 om rond 12 de volgende dag in Cochin (Kerala aan te komen). Ergens gedurende ochtend toen ik wakker werd vertelde Sebas me dat hij de hele nacht koorts had gehad en zich totaal niet lekker voelde. Echt rot! Hij heeft zich echter zo goed vermand dat we nog wel een treinkaartje naar Salem (nabij JET) hebben kunnen regelen. Bij het hotel aangekomen is hij meteen in bed gedoken en daar is hij drie dagen met hoogstens uitzonderingen van een uurtje niet uitgekomen. We twijfelen een beetje tussen een zonnesteek en voedselvergiftiging, maar al te best was het niet. Gelukkig is hij inmiddels zodanig hersteld dat hij niet meer de hele dag op bed hoeft te liggen en hij heeft inmiddels al wat anders op dan toast.
Mijn bezigheden gedurende de dag waren door de ziekte van Sebas voornamelijk een beetje de stad verkennen, Sebas verzorgen en spelletjes spelen. Ik wilde heel graag vrijdag gen excursie alleen doen, omdat ik er even tussen uit wilde, maar ze wilden geen excursie regelen voor 1 persoon alleen. Dus ik heb vrijdag nog een dagje rustig aan gedaan. Ik heb die dag me even heerlijk laten verwennen bij een beauty parlor, wat al een uitje op zich was.
Vandaag hebben wij afgesproken met Antowin. Hij kom van zon 150 km van cochin en hij is ons aan het rondleiden hier. Vandaag hebben we een home boat gehuurd om de backwaters van kerala te bekijken. Wat een pracht en praal, echt prachtige natuur. Op die boot hebben we, of eigenlijk vooral ik, onbeschaamd geschranst, want het eten was echt geweldig lekker!! Daarna heeft Antowin ons meegenomen naar de vissersboot van zn broer, die op het droge lag voor reparaties. Daar hebben we tussen allemaal niet Engels sprekende vissers heerlijk vis gegeten, al waren de garnalen voor ons twintig keer te pittig. We denken dat we wel echt unieks hebben meegemaakt ermee, en we zullen dit nooit meer vergeten. Die mensen hebben het lang niet ruim, maar we moesten echt super veel eten en meer dan een bedankje wilden ze echt niet. Wat kunnen we daar eigenlijk toch veel van leren in Nederland!
Morgen gaan we nog een dagje op stap met Antowin, verder cochin bekijken. Daarnaast moeten we uitchecken morgen, want morgenavond beginnen we onze, nog deels onbekende, reis naar Nainar Palayam om daar het gedoneerde geld te gaan uitgeven bij het tehuis voor gehandicapte kinderen. Ook hopen we er ook te helpen en te spelen met de kinderen. Ik heb er nu al zin in!
Gezien we daar geen wifi hebben, zijn we voorlopig ff offline. Ik gok tot in november!
Namaste!!
-
27 Oktober 2013 - 02:26
Iris:
Ik ben zo blij dat Sebas weer is opgeknapt. Ik ga jullie wel missen hoor zo zonder WiFi. Maar het is eigenlijk al een cadeau hoeveel we contact hebben, ondanks de vele kilometers verschil. Heel veel plezier de komende tijd en dan zie ik jullie vast volgende week weer op FaceTime of Skype. Dikke kus, (schoon)mama -
27 Oktober 2013 - 16:35
Anna Maria:
Gelukkig gaat het weer beter met sebas. Heel mooi avontuur hebben jullie beleefd! Veel plezier bij het tehuis. Liefs -
28 Oktober 2013 - 06:30
Alies:
Hi Pris!
Wat heerlijk, die natuur en het eten! Ziek zijn dan weer niet...
Ik ben heel benieuwd hoe het bij dat huis met die gehandicapte kinderen is...vast heftig maar mooi om iets te kunnen betekenen?!
Hier wind en regen!! Bah ;)
Geniet, daar!
Groetjes Alies
-
30 Oktober 2013 - 12:38
Dionne En Thijs:
Heey buurtjes!
Gelukkig is alles weer goed met sebas! Kunnen jullie weer lekker samen genieten;)
Tot de volgende Blog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
